Crisissfeer

Sinds ik de laatste keer deze column mocht schrijven (in februari) is er veel veranderd in de wereld, in Nederland en daarmee ook in onze gemeente. Er is steeds meer en op steeds meer onderwerpen sprake van een crisissfeer.

Met name de dreigende energietekorten en de daardoor explosief gestegen energiekosten voelen voor veel mensen als een onheilspellende dreiging. Naast de mensen die al langer van een (te) laag inkomen moesten zien rond te komen, merk je nu ook dat bij de middeninkomens de geldzorgen en daarmee structurele stress steeds meer het leven gaan bepalen. Mede door de stijgende prijzen van energie, stijgen ook de prijzen van zo’n beetje alle dagelijkse behoeften en er lijkt vooralsnog ook geen einde aan te komen. Bij de regering lijkt nu langzaam maar zeker het besef door te dringen dat stevige en structurele ondersteuning van al die mensen en gezinnen die het echt niet meer gaan redden broodnodig is.

Niet alleen de regering, maar ook gemeenten hebben hierin een belangrijke taak. Veel van de ondersteuningsmaatregelen zullen via gemeenten bij de mensen terecht moeten komen. Het is te hopen dat gemeentebesturen voldoende besef hebben van de nood en de urgentie. De menselijke maat bij de uitvoering, toegankelijke voor iedereen begrijpelijke procedures en een welwillende opstelling van de gemeente, zijn van het grootste belang.

De gemeente zal er alles aan moeten doen om al die mensen te bereiken en ze te laten weten dat ondersteuning ook voor hen mogelijk is. Wij als PvdA Gennep hebben, bij de uitvoering van de eenmalige energietoeslag voor mensen met een laag inkomen gemerkt, dat bij de gemeente Gennep bureaucratie en verkeerde zuinigheid nog wel eens belangrijker gevonden worden dan het snel en ruimhartig toekennen van ondersteuning.

Dus gemeente Gennep. Geen woorden maar daden.

Luc Brouwers, PvdA