Raadslid aan het woord
Raadslid aan het woord
Joy Hillebrand
Niet alles kan, niet alles moet op Maaskemp en de Groes
Wat hebben de Maaskemp en de Groes met elkaar gemeen? Het zijn twee gebieden die worden bedreigd door de gemeenteraad. Het lijkt erop dat alles wat onbebouwd is, een doorn in het oog is van de politieke partijen in Gennep. Men wil alles, maar niet alles kan en zeker niet alles moet op één locatie.
De Groes is een voorbeeld van een locatie waar de gemeenteraad te veel wil. Zij wil daar woningen bouwen, een park met speelvoorzieningen én een evenemententerrein. Het is een grote locatie, maar die verschillende wensen bijten elkaar. Laatst was de Groes volledig bezet door de volleybalvereniging met haar volleybalfeesten. Dit kan alleen blijven bestaan wanneer we de Groes onbebouwd laten.
In onze gemeente hebben we ook geregeld andere (muziek)evenementen. Velen genieten, maar overlast voor anderen ligt op de loer. Daarom pleit ik ervoor om evenementen te spreiden over onze stad. De Groes zou zo’n spreidingslocatie kunnen zijn, mits we keuzes durven te maken. Wat willen we met de Groes? RoodGroen Lokaal wil het ongemoeid laten.
Bij de Maaskemp gebeurt ongeveer hetzelfde. Gennep vindt zijn oorsprong in de Maaskemp, bij het Genneperhuys. Dat gebied wordt verkwanseld door geen eerbied te hebben voor de rijke geschiedenis. Dat zou al beperkend moeten werken in de planvorming voor het gebied. Wij, Nederlanders, hebben er een handje van om alles te commercialiseren. Dat lijkt bij de Maaskemp ook te gebeuren. Alles wat je kan bedenken, moet onderdeel worden van het plan. Van wonen tot (water)recreatie met een strandje en haventje. Het unieke aan het gebied wordt verruild voor een inwisselbaar gebied. Eén als zovelen.
Is alles willen een gebrek aan visie of een gebrek aan lef en kennis van het gebied om keuzes te maken?
Joy Hillebrand, RoodGroen Lokaal
Raadslid aan het woord
Raadslid aan het woord
Luc Brouwers
MFA-soap
Al een tijdje kunnen we in Gennep kijken naar een echte soap serie. GTST in gemeenteland. De coalitiepartijen in de gemeenteraad van Gennep CDA, VVD en ELSS hebben als ambitie uitgesproken dat iedere kern in de gemeente een eigen MFA moet hebben. Een MFA, gemeenschapshuis of hoe je het ook wilt noemen voor ieder dorp en voor iedere wijk.
Hier zijn wij als RoodGroen Lokaal het van harte mee eens. Een ruimte waar clubs en verenigingen gebruik van kunnen maken en waar feesten gevierd kunnen worden. Broodnodig voor een samenleving en een vitale gemeenschap.
Het college van B&W had er ook lekker de vaart in zitten. D’n Toomp in Heijen is onlangs gerenoveerd. In Ven-Zelderheide en Milsbeek werden kosten noch moeite gespaard en miljoenen euro’s uitgegeven. Goed bezig dus.
En toen was het op…
Ottersum en een aantal wijken in Gennep zouden ook wel een MFA willen. Jammer dan. Het geld is op.
En voor iedereen die een beetje kan rekenen komt dit ook niet onverwacht. Toen de Miljoenen voor de aankoop en de verbouwing van de kerk in Ven-Zelderheide beschikbaar gesteld werden door de gemeenteraad werd er door sommigen al gewaarschuwd. Kan dit wel? Geen probleem volgens het college.
Toen er tonnen te veel werden betaald voor het Trefpunt in Milsbeek kon je jezelf afvragen is dit verstandig en is dit wel zuivere koffie? Zijn de potten met gemeenschapsgeld in Gennep oneindig?
Nee dus. Het geld is op en de Ottersumse gemeenschap kan naar alle waarschijnlijkheid fluiten naar een eigen ruimte voor de verenigingen.
Dat de gemeente Gennep in financieel zwaar weer zou komen is al een paar jaar duidelijk. Maar het college van B&W ging onverstoorbaar door met het uitgeven van geld alsof het niet op kon.
Na de goede nu dus de slechte tijden.
Luc Brouwers, RoodGroen Lokaal
Raadslid aan het woord
Raadslid aan het woord
Joy Hillebrand
Verantwoordelijkheid nemen
Onze gemeente zit in financieel zwaar weer. De komende jaren moeten we € 2 miljoen per jaar bezuinigen. Hoogstwaarschijnlijk komt daar nog eens € 2 miljoen bovenop vanaf 2027. Desalniettemin kunnen we in onze gemeente veel. Wel moeten we keuzes maken, want niet alles kan en zeker niet alles moet.
Een raadslid behoort die verantwoordelijkheid te dragen. Geld uitgeven in tijden waar het geld tegen de plinten klotst is makkelijk, maar staan raadsleden ook hun mannetje in moeilijkere tijden? Durven zij dan keuzes te maken die enerzijds pijn doen, maar anderzijds voor financiële ruimte zorgen om een voorziening, zoals het zwembad, te kunnen behouden?
Enkele weken geleden las ik vol verbazing de column van Danny Artz (Elsss). Hij schuift de verantwoordelijkheid af en verwijst naar de landelijke overheid. Hij verbindt ons lot aan de Tweede Kamerverkiezingen. Dat is wel erg gemakkelijk en je reinste prietpraat.
Het zou de coalitiepartijen CDA, VVD en Elsss sieren als zij het coalitieprogramma naast zich neerleggen en zich afvragen: wat vinden wij belangrijk en wat heeft voorrang in tijden van financiële tegenspoed?
Sommige besluiten zijn al niet meer terug te draaien, zoals het ombouwen van de kerk in Ven-Zelderheide tot multifunctioneel centrum voor € 4,3 miljoen. Er was nota bene al een multifunctioneel centrum (De Uitkomst). Des te groter is de noodzaak om nu te bezinnen.
Als de coalitiepartijen besluiten om Het Trefpunt in Milsbeek te kopen en andere grote projecten doorzet, zoals het bouwen van een multifunctioneel centrum in Ottersum, gaat het zwembad kopje onder.
Hoezeer ik alle dorpen en hun inwoners een eigen multifunctioneel centrum gun, gaat bij mij het belang van alle inwoners voor. Het zwembad is er voor iedereen en voor verschillend gebruik. Als het wordt gesloten, komt het nooit meer terug.
Joy Hillebrand, RoodGroen Lokaal
Raadslid aan het woord
Raadslid aan het woord
Luc Brouwers
Kiezen
Een van de belangrijkste taken van de gemeenteraad bestaat uit kiezen. Kiezen bijvoorbeeld waar we het beschikbare geld aan uitgeven. Moeten we meer doen voor kwetsbaren in onze gemeente of is het toch beter om economie en bedrijvigheid te bevorderen? Wat is belangrijker, een goede schoolomgeving of een Multifunctionele accommodatie/centrum (vroeger noemden we dat gewoon ‘gemeenschapshuus’) in iedere kern? Het is allemaal ongelofelijk belangrijk voor onze gemeenschap maar je kunt het geld nu eenmaal maar een keer uitgeven. Kiezen dus.
Om te kunnen kiezen heb je natuurlijk informatie nodig. Voor- en nadelen. Kosten en baten. Korte- en lange termijneffecten van een keuze. De informatie die wij hiervoor nodig hebben moeten wij over het algemeen krijgen van het college van B&W.
Zij moet zorgen voor een goede informatievoorziening aan de raad en op basis daarvan worden de keuzes gemaakt door de volksvertegenwoordigers die wij zijn. Zo hoort de democratie te werken. Maar het werkt alleen als iedereen zich ook aan de basisregels houdt.
Onder andere: iedereen beschikt over dezelfde informatie en moet ervan uit kunnen gaan dat die informatie volledig en juist is. Vertrouwen is dus cruciaal. Is dit vertrouwen weg of beschadigd dan werkt het systeem niet meer en dan wordt goed besturen onmogelijk.
Bij de locatiekeuze voor de Mikadoschool lijkt het voor wat betreft de volledigheid en betrouwbaarheid van de informatievoorziening aan de raad volledig mis te zijn gegaan. Misleiding over de standpunten van de betrokken schoolbesturen. Achtergehouden financiële informatie. Wazige informatie over uitbreidingsmogelijkheden en leerlingaantallen.
Onmogelijk dus om hier op een verantwoorde manier een keuze te maken. Een akelig politiek spel over de rug van kwetsbare kinderen en bezorgde ouders. Een keuze die voor de komende decennia de kwaliteit van het onderwijs in Gennep mede zal bepalen.
Uiteindelijk kiest de gemeenteraad of hij dit allemaal laat gebeuren.
Luc Brouwers, RoodGroen Lokaal
Raadslid aan het woord
Raadslid aan het woord
Joy Hillebrand
Besturen zonder toekomstvisie verdient geen steun
De Provincie Limburg heeft een nieuwe coalitie gevormd met de BBB, VVD, CDA, SP en PvdA. Zowel het verloop als de uitkomst zijn voor de PvdA Gennep onaanvaardbaar.
De afgelopen jaren hebben de leden zich landelijk sterk uitgesproken voor nauwe samenwerking met GroenLinks. De verkiezingstijd richtte zich ook meer op de Eerste Kamer dan op de Provinciale Staten. Kunt u zich het verkiezingsdebat ‘Linksom of rechtsom’ nog herinneren met PvdA en GroenLinks enerzijds en de VVD anderzijds? Door GroenLinks direct te laten vallen tijdens de onderhandelingen, is er in onze ogen sprake van kiezersbedrog. Dat valt niet te accepteren.
De resultaten uit het coalitieakkoord zijn daarnaast ook minimaal. De natuur is en blijft ondergeschikt aan bedrijvigheid en bestaanszekerheid komt vooral in woord, maar amper in daad aan bod. Je moet het maar durven om de samenwerking op te blazen voor zo’n resultaat. Het heeft ons als PvdA Gennep doen besluiten om het lidmaatschap op te zeggen en lokaal verder te gaan als Rood Groen Lokaal.
De PvdA was als sociaal democratische partij altijd een beweging die sterk gelooft in sturing door de overheid. Een overheid die zijn verantwoordelijkheid neemt, alle belangen overziet en richting geeft.
Met regelmaat verschijnen rapporten waarin blijkt dat onze natuur gebukt gaat onder te hoge uitstoot van onder meer stikstof. Het stelt ons diep teleur dat de Limburgse PvdA gezamenlijk met de andere coalitiepartijen geen visie heeft op het terugdringen van de uitstoot. In plaats daarvan stellen ze het meetinstrument ter discussie. En dat is onbegrijpelijk.
Juist de PvdA had zich moeten verenigen met GroenLinks (en SP) om bestaanszekerheid in groter verband te beschermen. Door onze natuur te vernietigen, vernietigen we onszelf. Een betaalbaar huis, gezond en divers voedsel en een goed inkomen wordt meer en meer onbereikbaar.
Joy Hillebrand, RoodGroen Lokaal
Raadslid aan het woord
Raadslid aan het woord
Luc Brouwers
Verwarrende tijden
Onlangs werd bekend dat er in Gennep € 5,7 miljoen winst is gemaakt op de opvang van Oekraïense vluchtelingen, waardoor er een historisch groot positief resultaat gepresenteerd kon worden in de jaarrekening 2022. Verwarrend omdat een ander deel van het overschot werd behaald doordat Gennep vacatures niet ingevuld krijgt. Er zijn gewoon geen mensen te vinden.
Dit geldt niet alleen voor Gennep en andere gemeenten, maar de hele arbeidsmarkt zucht onder tekorten aan mensen. De woningbouw stagneert door een tekort aan bouwvakkers. De verduurzaming stagneert door een tekort aan technici. De zorg… grote tekorten. Tegelijkertijd schrijven Limburgse gemeenten in een brandbrief dat migratie een samenleving ontwrichtend probleem aan het worden is.
Migratie is er altijd geweest. Vanuit West-Europa naar de rest van de wereld en andersom. De redenen om te migreren waren ook altijd al min of meer dezelfde. Mensen gingen op zoek naar een beter leven, veiligheid of gewoon uit nieuwsgierigheid. En natuurlijk leverde dat ook altijd al spanningen op in de ontvangende landen.
Maar ook kansen! Nederland zou Nederland niet zijn geworden zonder migratie door de eeuwen heen. Nieuwe energie, culturele rijkdom en nieuwe ideeën zijn ook een gevolg van migratie. Dit gebeurt nu, terwijl Europa en Nederland in snel tempo vergrijzen.
Jazeker, het is een grote en complexe klus om migratie in goede banen te leiden. Er zullen spanningen blijven optreden. Maar als we denken dat we dat niet aan zouden kunnen onderschatten we onszelf. Uiteindelijk zullen we het wel moeten oplossen. Migratie stop je niet. Dat is nog nooit gelukt en zal ook met grensbewaking en hekken nu niet lukken.
En laten we wel wezen: wij hebben de veelal jonge mensen, die tijdens hun (gevaarlijke)reis hebben aangetoond over een grote dosis creativiteit en doorzettingsvermogen te beschikken, heel hard nodig.
Luc Brouwers, PvdA
Raadslid aan het woord
Raadslid aan het woord
Joy Hillebrand
Een betere financiële toekomst vanuit een brede aanpak
De afgelopen maand heeft de gemeenteraad gesproken over huishoudens met een laag inkomen. Hoe helpen we hen die hulp nodig hebben? Naast de inkomensregelingen die we als gemeente hebben, is het aan de gemeenteraad om te bepalen hoe ambitieus we zijn.
De beleidsnota kent een aantal doelen waar de PvdA erg tevreden over is. Al moeten de plannen – zoals financiële educatie – niet op zichzelf staan. Leren omgaan met geld heeft weinig zin wanneer je elke euro moet omdraaien. Daarom dringen wij erop aan om verschillende acties gelijktijdig in te zetten.
Bijvoorbeeld: De gemeente ontvangt een melding van de woningbouwvereniging over een betalingsachterstand. Een huurachterstand van twee maanden is gelijk aan één maandinkomen. Zo’n betalingsachterstand is vaak het begin van het einde. Om te voorkomen dat mensen volledig wegzakken wil de PvdA gelijktijdig diverse acties, namelijk het afbetalen van de huurachterstand door de gemeente en tevens – wanneer men een uitkering ontvangt – inzetten op begeleiding naar werk. Daarbij kan, wanneer nodig, financiële scholing worden geboden. Zo krijgen mensen een betere (financiële) toekomst. Mogelijk vraagt u zich af hoe dit allemaal betaald moet worden. Juist deze manier van werken is kostenbesparend, want het gaat om een korte interventie in plaats van het jarenlang verstrekken van een uitkering en/of bijzondere bijstand.
De gemeente kan het verschil maken. Een beter leven begint bij voldoende inkomen en de voltallige gemeenteraad denkt er zo over. Alleen de manier waarop verschilt. De PvdA wil er voor waken dat we sympathieke, maar uiterst onverstandige besluiten nemen met negatieve gevolgen voor onze inwoners. Het voorstel van de SP om giften mogelijk te maken tot € 1.200 perkt de mogelijkheden van de participatiewet juist in.
De PvdA blijft zich inzetten voor verstandig, effectief beleid vanuit een brede aanpak.
Joy Hillebrand, PvdA
Raadslid aan het woord
Raadslid aan het woord
Luc Brouwers
Betrouwbare overheid
De afgelopen tien maanden waren wij, naast de gangbare politieke activiteiten, als PvdA Gennep verwikkeld in een conflict met de gemeente Gennep over wat de ‘verkiezingsborden affaire’ is gaan heten. Onze verkiezingsborden langs provinciale wegen, welke wij met toestemming van de provincie geplaatst hadden, werden door de gemeente weggehaald.
De gemeente deed dit zonder de hiervoor benodigde procedure te volgen, zoals bijvoorbeeld een officieel besluit waartegen bezwaar mogelijk zou zijn. Nadat op ons aandringen dat officiële besluit alsnog kwam, uiteraard ver na de verkiezingen, hebben we dan ook van ons recht gebruik gemaakt om bezwaar tegen dat besluit te maken.
Dat de onafhankelijke commissie bezwaarschriften het college van B&W terecht heeft gewezen en ons in het gelijk stelde, is leuk voor ons als PvdA Gennep, maar niet het belangrijkste. Het belangrijkste is dat ook de gemeente Gennep gewoon procedures moet volgen en zich aan de wet moet houden. Wetten en procedures moeten onder andere burgers beschermen tegen willekeur van de overheid.
Als u als burger een verzoek bij de gemeente doet voor ondersteuning (bijvoorbeeld begeleiding of huishoudelijke hulp) of een voorziening (bijvoorbeeld een traplift of rolstoel) waar u meent recht op te hebben, mag dit verzoek niet simpelweg telefonisch worden afgehandeld, maar moet u schriftelijk een besluit of beschikking krijgen van een eventuele afwijzing van uw verzoek met een deugdelijke motivatie. Bent u het daarmee niet eens, dan kunt u bezwaar maken. Dit bezwaar wordt dan door de onafhankelijke commissie bezwaarschriften beoordeeld.
Waar gewerkt wordt, worden fouten gemaakt en dat is niet erg, zolang die fouten hersteld kunnen worden. Een betrouwbare en transparante overheid is iets waar u als burger op moet kunnen vertrouwen en is zeker ook in het belang van die overheid zelf. De gemeente zijn we ten slotte samen.
Luc Brouwers, PvdA
Raadslid aan het woord
Raadslid aan het woord
Joy Hillebrand
Aanpak van (energie)armoede is onvoldoende
9 maanden geleden ontving de gemeente Gennep een zak geld voor energiebesparing van het ministerie van BZK om mensen te helpen die last (kunnen) krijgen van een extreem hoge energierekening. Pas vier weken geleden stelden burgemeester & wethouders een regeling vast om huizen te isoleren; circa 60 huishoudens komen in aanmerking.
Dit is te laat en te weinig. Burgemeester & wethouders richten zich op de laagste inkomens, terwijl zij zich zou moeten richten op huishoudens – zowel lage- als middeninkomens – die in een niet goed geïsoleerd huis wonen en een energiecontract hebben dat het afgelopen jaar is beëindigd of binnenkort afloopt. Zo help je gericht de mensen die dit het hardst nodig hebben.
Het verduurzamen van woningen gaat leiden tot lagere woonlasten. Echter zijn financiële problemen al aan de orde van de dag. In plaats van gezinnen door te verwijzen naar schuldhulpverlening, kan de gemeente inkomensondersteuning bieden. De gemeenteraad wil enkel de laagste inkomens helpen. Dat zijn gezinnen die reeds financieel gesteund worden. We moeten oog hebben voor gezinnen met een hoger inkomen en ze waar nodig financieel steunen. Zo zorgen we er voor dat geen kind met een lege maag naar school gaat. Het is tevens vele malen goedkoper dan de schulden op laten lopen. Een huishouden met ernstige financiële problemen kost de maatschappij per jaar 10.000 euro.
We mogen ons in de handen knijpen met het aanstaande energieplafond. Eerdere maatregelen als de energietoeslag en het budget voor energiebesparing lopen via de gemeente. Overduidelijk ontbreken bij burgemeester & wethouders en de gemeenteraad urgentie, creativiteit, daadkracht en empathisch vermogen; we houden liever geld over, dan dat we een cent teveel uitgeven. De aanpak van (energie)armoede is daarom zwaar onvoldoende.
Joy Hillebrand, PvdA
Raadslid aan het woord
Raadslid aan het woord
Luc Brouwers
Crisissfeer
Sinds ik de laatste keer deze column mocht schrijven (in februari) is er veel veranderd in de wereld, in Nederland en daarmee ook in onze gemeente. Er is steeds meer en op steeds meer onderwerpen sprake van een crisissfeer.
Met name de dreigende energietekorten en de daardoor explosief gestegen energiekosten voelen voor veel mensen als een onheilspellende dreiging. Naast de mensen die al langer van een (te) laag inkomen moesten zien rond te komen, merk je nu ook dat bij de middeninkomens de geldzorgen en daarmee structurele stress steeds meer het leven gaan bepalen. Mede door de stijgende prijzen van energie, stijgen ook de prijzen van zo’n beetje alle dagelijkse behoeften en er lijkt vooralsnog ook geen einde aan te komen. Bij de regering lijkt nu langzaam maar zeker het besef door te dringen dat stevige en structurele ondersteuning van al die mensen en gezinnen die het echt niet meer gaan redden broodnodig is.
Niet alleen de regering, maar ook gemeenten hebben hierin een belangrijke taak. Veel van de ondersteuningsmaatregelen zullen via gemeenten bij de mensen terecht moeten komen. Het is te hopen dat gemeentebesturen voldoende besef hebben van de nood en de urgentie. De menselijke maat bij de uitvoering, toegankelijke voor iedereen begrijpelijke procedures en een welwillende opstelling van de gemeente, zijn van het grootste belang.
De gemeente zal er alles aan moeten doen om al die mensen te bereiken en ze te laten weten dat ondersteuning ook voor hen mogelijk is. Wij als PvdA Gennep hebben, bij de uitvoering van de eenmalige energietoeslag voor mensen met een laag inkomen gemerkt, dat bij de gemeente Gennep bureaucratie en verkeerde zuinigheid nog wel eens belangrijker gevonden worden dan het snel en ruimhartig toekennen van ondersteuning.
Dus gemeente Gennep. Geen woorden maar daden.
Luc Brouwers, PvdA